Pompy pneumatyczne srubowe

Pompy pneumatyczne śrubowe pracują na zupełnie innej zasadzie niż pompy zbiornikowe. Wyższość ich polega na tym, że zużywają nieco mniej energii i znacznie mniejszą ilość powietrza na transport tego samego materiału w identycznych warunkach. Pompa pneumatyczna śrubowa pracuje w następujący sposób: Materiał podawany jest równomiernie za pomocą mechanicznego zasilacza do komory zasypowej, skąd szybko wirująca spirala ślimaka wtłacza go do tulei. W tulei materiał zostaje sprasowany, ponieważ ślimak ma spiralę z coraz mniejszym skokiem. Sprasowanie materiału jest konieczne, nie dopuszcza ono bowiem do przedostawania się sprężonego powietrza z komory przez tuleję i wlot do zbiornika materiału nad pompą. Dodatkowo zabezpieczenie stanowi samoczynnie zamykająca się klapa, która w wypadku przerwy w podawaniu materiału do pompy odcina wnętrze korpusu pompy od komory. Z tulei materiał wypychany jest ślimakiem do komory, gdzie spadając, natrafia na silne strumienie sprężonego powietrza wylatujące z szybkością kilkuset metrów na sekundę z otworów dysz. Strumienie powietrza rozbijają sprasowany w tulei materiał j w postaci mieszanki pyłowo-powietrznej wtłaczają go przez wylot do rurociągu, Pompy pneumatyczne śrubowe budowane są na wydajność od kilku. do 100 ton na godzinę. Zużywają one około 14 -:– 18 m3 sprężonego powietrza na 1 tonę materiału przenoszonego. Ciśnienie sprężonego powietrza może dochodzić do 6 at. zależnie od odległości, na którą materiał ma być transportowany, oraz od rodzaju i stopnia rozdrobnienia materiału. Obok zalet,o których mowa była wyżej, pompy pneumatyczne śrubowe mają również szereg wad, a mianowicie: szybkie zużywanie się spirali ślimaka, dużą wrażliwość pompy na grubsze grudki materiału i mogące znajdować się w materiale metaliczne odłamki ciał mielących, -dość znaczne jednostkowe zużycie energii na transport materiału. [podobne: styrodur współczynnik przewodzenia ciepła, massage nuru, wentylacja z odzyskiem ciepła ]